Βρήκα αυτή τη φωτογραφία στο τηλέφωνό μου, αποθηκευμένη στις 23 Δεκεμβρίου 2013.
Θα ήθελα πολύ να δώσω τα εύσημα για την καταπληκτική, OMG εικόνα. Έχει κανείς πληροφορίες για το άτομο;
Ο άνθρωπος με τα γάντια ήρθε ήδη
Ήμουν στα επείγοντα περιστατικά με τη μητέρα μου και μόλις είχαμε λάβει την είδηση ότι ο καρκίνος της εξαπλώθηκε εκρηκτικά.
Είχα έρθει σε επαφή με κάποιους φίλους στην Αμπαντιάνια για να προσευχηθούν. Ωστόσο, ήταν μετά το πέρας του ωραρίου στο Casa για εκείνη την ημέρα.
Έτσι άρχισα να προσεύχομαι και σκέφτηκα να κάνω ο ίδιος δουλειά με την έκσταση. Τη ρώτησα αν ήθελε βοήθεια από το Casa. Μου είπε: "Όχι, ο άνθρωπος με τα γάντια ήρθε ήδη, βγήκε μυρίζοντας σαν τριαντάφυλλα".
Αυτός ήταν ο Padre Pio με τα γάντια του που κάλυπταν τα στίγματα στα χέρια του. Μου είπαν ότι έχει τη μυρωδιά του τριαντάφυλλου.
Ήταν εκεί σε όλη τη διαδικασία και στον τελικό θάνατο της μητέρας μου.
Τον έχω δει επίσης στο Casa να βοηθάει τους άλλους κατά τη διάρκεια του κομποσχοίνου.
Είναι ο καλύτερος και του είμαι αιώνια ευγνώμων.
Η μαρτυρία της Catherine, μέρος 2 (2020)
Επέστρεψα από το Casa εδώ και αρκετούς μήνες. Ήμασταν εκεί τον Μάιο του 2019 (χωρίς την παρουσία του Ζοάο, όπως εξηγήθηκε στην πρώτη μου μαρτυρία).
Δεν ξέρω πραγματικά από πού να ξεκινήσω αυτή τη νέα μαρτυρία σχετικά με τη θαυματουργή μου θεραπεία (αυτός είναι ο σωστός όρος) που βρίσκεται σε εξέλιξη... Από τότε που επέστρεψα από το Casa, τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου βελτιώνονται και αυξάνουν την παρεξήγηση ορισμένων γιατρών που με παρακολουθούν πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Μετά την ανακοίνωση της θεραπείας μου τον περασμένο Μάιο κατά τη διάρκεια μιας τρέχουσας συνεδρίας, κάποιοι εθελοντές του Casa με προειδοποίησαν ότι θα μπορούσε να πάρει κάποιο χρόνο, σε μια περίπτωση όπως η δική μου (πολλαπλές ανίατες ασθένειες και συνεχής αύξηση της αναπηρίας). Ακόμη και με πλήρη εμπιστοσύνη, ανυπομονούσαμε να λάβουμε τα πρώτα αποτελέσματα των εξετάσεων που θα γίνονταν κατά την επιστροφή μου. Αλλά έπρεπε να περιμένουμε λίγο περισσότερο. Το εργαστήριο στο Παρίσι που ανέλυσε τα δείγματά μου που ελήφθησαν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Τουλούζης (το ίδιο για πολλά χρόνια) σκέφτηκε για κακό χειρισμό, καθώς τα πρώτα αποτελέσματα ήταν " πολύ καλά για να είναι δυνατόν " και ασύγκριτα με τα προηγούμενα αποτελέσματα !
Αρκετές ασθένειες (συμπεριλαμβανομένης της κοιλιοκάκης) εξαφανίστηκαν αμέσως, αυθόρμητα και άλλες κατά τους επόμενους μήνες. Μόνο μια τελευταία σπάνια ασθένεια (αναιμία Biermer) είναι πάντα παρούσα, αλλά χωρίς άλλα συναφή συμπτώματα και μειώνεται επίσης με τις εξετάσεις αίματος. Έτσι, το επίπεδο των δεικτών αντισωμάτων του στομάχου για την ασθένεια αυτή έχει διαιρεθεί τουλάχιστον κατά τρία. Γράφω " τουλάχιστον " διότι το επίπεδο αυτό ήταν προηγουμένως τόσο υψηλό που υπερέβαινε αυτό που μπορούσε να μετρήσει ο εξοπλισμός εργαστηριακής ανάλυσης. Ως εκ τούτου, λαμβάνω απλώς ως σημείο αναφοράς το ανώτατο όριο του εξοπλισμού...
Το ίδιο συνέβη και με τα αντιπυρηνικά αντισώματα, τα οποία δεν είναι ειδικά για κάποιο όργανο, αλλά, σε συνδυασμό με κλινικά συμπτώματα, είναι χαρακτηριστικά των αυτοάνοσων νοσημάτων : τα υπερβολικά επίπεδα ξεπερνούσαν το 1/2500... Τα τελευταία αποτελέσματα δείχνουν μόνο 1/160 (ορισμένοι γιατροί θεωρούν ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι λίγο πολύ το κατώτερο όριο θετικότητας). RNP αρνητικό! Όπως και πολλοί άλλοι αλλά δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για να μην σας χάσω.
Εδώ και περίπου 18 χρόνια παρακολουθώμαι και "παρακολουθώμαι" ανά τρίμηνο με αναλύσεις που πραγματοποιούνται από ένα τμήμα εσωτερικής ιατρικής νοσοκομείου που ειδικεύεται σε ορφανά νοσήματα. Επίσης, μερικές φορές νοσηλευόμουν γρήγορα για να αποφύγω κάποιους μεγάλους κινδύνους. Ήμουν " η Περίπτωση "... Αν σας παρέχω έναν κατάλογο των ασθενειών που είχα, δύσκολα θα το πιστέψετε (μεταξύ άλλων:κοιλιοκάκη, αναιμία Biermer, νόσος του Addison, φλεγμονώδης μυοπάθεια, θυρεοειδίτιδα Hashimoto που έχει εξαλείψει εντελώς τον θυρεοειδή μου, νόσος κολλαγόνου κολίτιδας ~ νόσος Crohn, λύκος, Gougerot-Sjögren, Raynaud, ραγοειδίτιδα, κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. ...: μη εξαντλητικός κατάλογος...).
Το 2003, μου έδωσαν 3 χρόνια προσδόκιμο ζωής. Ο ειδικός εξήγησε στον σύζυγό μου ότι θα ήταν χήρος με μικρά παιδιά (καθώς είχαμε ήδη τα δύο παιδιά μας).
Για να το πούμε απλά : απέρριψα σχεδόν όλα τα εσωτερικά μου όργανα (οπότε η κατάσταση "κανονικά", "ιατρικά" δεν μπορεί να αντιστραφεί από τη στιγμή που τα αντισώματα είναι παρόντα ... είναι εδώ για όλη σας τη ζωή με όλες τις σχετικές ασθένειες και τα συμπτώματά τους) και η ζωή έγινε όλο και πιο επώδυνη, αλλά πάντως όμορφη! Πράγματι, ήμουν πάντα πολύ καλά περιτριγυρισμένη και πάντα ήξερα ότι ήμουν "προστατευμένη". Αλλά στο Casa συνειδητοποίησα πλήρως ότι με αγαπούσαν στο υψηλότερο σημείο και άνευ όρων και θεραπεύτηκα! Οι Οντότητες του Φωτός με θεράπευσαν και εξακολουθώ να νιώθω την αγάπη τους κάθε μέρα!
Τώρα μπορώ να τρώω ό,τι θέλω, να εργάζομαι (αλλά ο γιατρός της Ιατρικής Εργασίας δυσκολεύεται να καταλάβει αυτή τη νέα κατάσταση και μου ζήτησε να ανανεώσω το καθεστώς μου ως ενήλικη ανάπηρη εργαζόμενη που έληξε), να ανεβαίνω σκάλες, να πηγαίνω μακριά και να απολαμβάνω βόλτες με το Γκόλντεν Ριτρίβερ μου - ένα θηλυκό με το όνομα Τζόι - (που καταλαβαίνει πολύ καλά αυτή τη νέα κατάσταση και διεκδικεί τη βόλτα της μόλις βάλω τα παπούτσια μου), να βγαίνω με φίλους, κ.λπ... Ακόμα δεν ψωνίζω, αλλά μόνο και μόνο επειδή δεν μου αρέσει πραγματικά! ... Η θεραπεία απαιτεί πολλή ενέργεια αλλά το νιώθω : η σχετική γαλήνη είναι τόσο παρούσα και τόσο ωραία!
Οι πτήσεις μας για να επιστρέψουμε στην Abadiânia είναι ήδη κατειλημμένες. Τον Απρίλιο/Μάιο του 2020, θα είμαστε σχεδόν 3 εβδομάδες στην Pousada Jardim dos Anjos για να μας φιλοξενήσει με ευχαρίστηση η φιλική και ευγενική ομάδα. Η βοήθεια και η υποστήριξή τους είναι πάντα πολύτιμες ... Αυτό το νέο ταξίδι θα γίνει με την ευλογία ορισμένων γιατρών (εκείνων που είναι ανοιχτόμυαλοι και προσπαθούν να κατανοήσουν τα νέα δεδομένα χωρίς να αντικρούσουν τα γεγονότα). Ναι μπορεί να υπάρξει... ακόμα και στο νοσοκομείο... και αυτή τη φορά, ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ θέση να πάω με τα πόδια στον καταρράκτη, με επιστροφή !!!
Δεν σας έχω συναντήσει ποτέ, αλλά, με όλη μου την καρδιά, ελπίζω να σας δω εκεί! Σας εύχομαι να κάνετε αυτό το τόσο μοναδικό και ξεχωριστό ταξίδι που θα σας προσφέρει πολύ περισσότερα από όσα φαντάζεστε, τόσο σωματικά, όσο και συναισθηματικά και πνευματικά! Η ζωή είναι όμορφη, ακόμα και όταν πιστεύουμε ότι σκοτεινιάζει: εμπιστευτείτε τις Οντότητες του Φωτός και την αέναη συμπόνια και αγάπη τους.
Μαρτυρία της Catherine, Μέρος 1 (Μάιος 2019)
Casa of Dom Inácio de Loyola Martin family testimony Toulouse region (Μάιος 2019)
Γεια σας, είμαι η Κάθριν. Δεν πρόκειται να κάνω μια απλή μαρτυρία, αλλά μια τριπλή μαρτυρία που περιλαμβάνει τη μαρτυρία του Frédéric, του συζύγου μου, και αυτή του Aymeric, του μεγαλύτερου γιου μας (σύντομα 23 ετών) και, φυσικά, και τη δική μου ...
Φαίνεται σημαντικό να σας πω τι συμβαίνει εδώ στην Abadiânia και πιο συγκεκριμένα στο Casa.
Για τον Φρεντερίκ και εμένα, δεν είναι η "πρώτη μας φορά". Έχουμε ήδη πάει στην Casa. Αλλά, είναι μια ανακάλυψη για τον Aymeric και τι είδους ανακάλυψη!
Ήμασταν ήδη στην Pousada Jardim Dos Anjos τον περασμένο Νοέμβριο (2018), όταν ο Joao ήταν ακόμα παρών. Είναι γεγονός ότι σήμερα μπορούμε ακόμα να απολαμβάνουμε την Casa μέσα από όλα όσα έχει κάνει με εθελοντές εδώ και πολλά χρόνια. Ο Joao δεν είναι εκεί για να λειτουργήσει ως μέσο, αλλά οι Οντότητες είναι ακόμα εδώ! Η ενέργεια είναι τόσο υψηλή, τόσο όμορφη και ισχυρή που όλα πάνε "φυσικά" ακόμα και χωρίς τον Joao. Απολαμβάνουμε καθημερινά τις ευγενικές συμβουλές και την υποστήριξη της Hayette, της Xénia και της Isabelle. Hayette, Xénia και Isabelle : σας ευχαριστούμε για την ανεκτίμητη βοήθειά σας σε αυτές τις μεταβατικές περιόδους!
Στην πραγματικότητα, το αίσθημα μιας αληθινής αγάπης χωρίς όρους είναι ακόμη πιο σημαντικό από πριν. Οι πνευματικές, συναισθηματικές και σωματικές θεραπείες συνεχίζονται ακόμα και, για όσους ήδη γνωρίζουν, οι δραστηριότητες της Casa δεν έχουν αλλάξει πραγματικά... και η Hayette, η Xénia και η Isabelle είναι πάντα εκεί για να μας φροντίζουν και να μας καθοδηγούν να δουλέψουμε τις προθέσεις μας.
Ήθελα να κάνω αυτή τη μαρτυρία για να ξέρετε ότι το Casa όχι μόνο λειτουργεί, αλλά ότι οι Οντότητες εξακολουθούν να εργάζονται σε μεγάλο βαθμό για εμάς. Μην χάσετε αυτό το δώρο, αυτό το προνόμιο! Για να προγραμματίσετε την πρώτη σας φορά εδώ ή για μια νέα επίσκεψη: μην περιμένετε να πάρετε μια πτήση και να πάτε στο Casa... Μπορεί να είστε τόσο τυχεροί όσο εγώ: η θεραπεία έχει μόλις συμβεί κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης. Έτσι, είχα την ευτυχία ότι οι Οντότητες ανακοίνωσαν τη θεραπεία μου κατά τη διάρκεια της τρέχουσας συνεδρίας το πρωί της Παρασκευής! Τι χαρά! Είχα αρκετές ασθένειες (ανίατες ...) για μεγάλο χρονικό διάστημα τώρα (είναι η πρώτη φορά που βάζω μια τέτοια πρόταση σε παρελθοντικό χρόνο)! Μία από τις ασθένειές μου (όχι η πιο σοβαρή) είναι η κοιλιοκάκη. Μέχρι τώρα ήμουν περιορισμένος να τρώω μόνο γεύματα χωρίς γλουτένη (μπορείτε να βρείτε τέτοια γεύματα στην Pousada!)... Για αρκετές ημέρες τρώω γλουτένη χωρίς καμία εντερική ασθένεια (δεν θα σας πω τις λεπτομέρειες για να μην σας ενοχλήσω). Για τις υπόλοιπες ασθένειες μου, θα πάρω κάποια επιβεβαίωση από την ιατρική κοινότητα κατά την επόμενη επίσκεψη μου στο νοσοκομείο με υποστηρικτικές εξετάσεις αίματος. Ανυπομονώ!
Και ακόμη και χωρίς την ανάγκη για σωματική θεραπεία, το δώρο είναι πραγματικό! Ο Frédéric και ο Aymeric εκτιμούν επίσης τόσο πολύ το γεγονός ότι βρίσκονται εδώ ... Τα δώρα είναι καθημερινά. Για τον Frédéric, η γαλήνη και η ειρήνη που αναδύονται σήμερα από αυτόν τον τόπο, είναι μαγικές. Οι άνθρωποι νοιάζονται πραγματικά ο ένας για τον άλλον, με τεράστια προσοχή που γίνεται ακόμα πιο αισθητή. Ο Aymeric αισθάνεται αυτή τη γαλήνη και αυτή την ενέργεια όπως η πάπια το νερό : σε ειρήνη χωρίς καμία ανησυχία για το μέλλον της Casa. Οι συνεδρίες στο ρεύμα είναι όμορφες και φαίνεται να τρέφεται (η ψυχή του) με!
Ο καταρράκτης εξακολουθεί να σας περιμένει, και χθες είχαμε μάλιστα την ευκαιρία να δούμε μια ομάδα περίεργων μαρμότες μόλις λίγα μέτρα από εμάς.
Μετά από αυτή τη μαρτυρία, έχω μόνο ένα πράγμα να πω: μην περιμένετε άλλο και αν διστάζετε ή αν απλά θέλετε να μοιραστείτε, είμαι στη διάθεσή σας, απλά επικοινωνήστε μαζί μου μέσω PM (ιδιωτικό μήνυμα) και θα ανταλλάξουμε μαζί.
Προς το παρόν, το να ρωτάμε αν η Casa λειτουργεί χωρίς τον Joao θα ήταν σαν να ρωτάμε αν η Lourdes (στη Γαλλία) λειτουργεί χωρίς την Bernadette Soubirou... Φυσικά και λειτουργεί! Οι Οντότητες εξακολουθούν να είναι εδώ για εμάς και να μας αγαπούν... Σήμερα είναι η γιορτή της Αγίας Ρίτας στο Casa. Η χαρά είναι παντού! Ένα πράγμα είναι σίγουρο : θα επιστρέψουμε χωρίς να περιμένουμε πολύ...
Η Αγία Ρίτα με βοήθησε να εργαστώ από το σπίτι
Μετά την πανδημία το προσωπικό μας επέστρεψε στην εργασία του στο γραφείο. Σε λίγες ημέρες ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι που αισθάνονται άρρωστοι μπορούν να υποβάλλουν σημείωμα γιατρού και να εργάζονται εξ αποστάσεως. Αποφάσισα να παραμείνω στο γραφείο. Το έκανα αυτό όχι επειδή μου αρέσει να ταξιδεύω σε ένα βρώμικο μετρό. Είχα μετατεθεί σε ένα νέο πρόγραμμα και στο γραφείο κάποιος μπορούσε να μου δείξει τη διαδικασία.
Μετά από 2 εβδομάδες, όταν έμαθα τι πρέπει να κάνω, έφερα ένα σημείωμα γιατρού, αλλά μου είπαν ότι είναι πολύ αργά. Ήμουν πολύ αναστατωμένος. Μπορείτε να φανταστείτε, το μισό γραφείο δούλευε από το σπίτι και ο ηλίθιος μου ξοδεύει 1 ώρα και 30 λεπτά στο τρένο κάθε φορά.
Τηλεφώνησα στο γραφείο εύλογων προσαρμογών (RA), έστειλα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αλλά κανείς δεν απάντησε. Τελικά έχασα την ελπίδα μου και σταμάτησα να προσπαθώ. Μετά από μια συζήτηση με τον φίλο μου στο casa, χωρίς καμία ελπίδα ο φίλος μου έριξε το αίτημά μου να αλλάξει αυτή η κατάσταση στο καλάθι δίπλα στην Αγία Ρίτα. Σε δύο ημέρες αφότου τελείωσα τα βότανα της Πνευματικής Παρέμβασης, έλαβα ένα τηλεφώνημα από το γραφείο της RA. Έτσι, τώρα εργάζομαι από το σπίτι.
Το θαύμα μου Covid
Είχα προγραμματίσει να πετάξω στο Casa τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2022. Ακριβώς μια εβδομάδα πριν, έμαθα ότι αρκετοί άνθρωποι από το γραφείο μου έπαθαν Covid. Είχα βρεθεί κοντά σε έναν από αυτούς μερικές ημέρες νωρίτερα. Αποφάσισα να το παίξω ασφαλής και να δουλέψω από το σπίτι μέχρι να φύγω για τη Βραζιλία.
Δύο ημέρες αργότερα βρέθηκα θετικός. Συνέχισα να παρουσιάζω θετικό αποτέλεσμα την Πέμπτη, την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή το πρωί. Το περιθώριο των 24 ωρών για να έχω αρνητικό τεστ ώστε να επιβιβαστώ στην πτήση μου άρχισε στις 2 το μεσημέρι της Κυριακής.
Ξυπνάω την Κυριακή με τα δάχτυλά μου σταυρωμένα. Δοκιμάζω τον εαυτό μου δύο φορές εκείνο το πρωί και τις δύο φορές - θετικό.
Καθώς είμαι έτοιμος να ακυρώσω την πτήση μου, μου υπενθυμίζουν κάτι ενδιαφέρον - είχα υποσχεθεί νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα να μην ανησυχώ για το ταξίδι μέχρι να λάβω την εξέταση του γιατρού την προηγούμενη ημέρα πριν φύγω. Παραδόθηκα στο αποτέλεσμα και κατευθύνθηκα στο γραφείο του γιατρού.
Όταν ο γιατρός μπήκε μέσα με χαμόγελο και μου είπε "είστε αρνητική", έμεινα άναυδος. Μόλις είχα βιώσει ένα ακόμη θαύμα της Casa. Καθώς περπατούσα στο σπίτι κρατώντας τη γραπτή απόδειξη των καλών ειδήσεων, ο αμφιλεγόμενος εγωισμός μου ψιθύριζε "μπορεί να ήταν ψευδώς αρνητικό το τεστ". Όταν έφτασα στο σπίτι, έκανα ξανά τεστ στον εαυτό μου. Ήταν αρνητικό και συνέχισε να είναι από εκείνη τη στιγμή και μετά.
Πληκτρολογώ αυτόν τον λογαριασμό στον υπολογιστή του Hotel San Rafael. Μου θυμίζει ένα από τα πρώτα μου ταξίδια στο Casa, όπου συνειδητοποίησα ότι ο Θεός και οι οντότητες μπορούν να κάνουν τα πάντα. Ο μόνος περιορισμός που έχουν είναι αυτός που τους βάζω εγώ.
Σας ευχαριστώ, οντότητες, που θυμάστε πόσο αγαπώ τα θαύματα και για τη χαρά που ένιωσα φεύγοντας από το γραφείο του γιατρού.
Σας αγαπώ τόσο πολύ εσάς και το Casa.
Υ.Γ. Τα θαύματα ροκάρουν!
Φορείς που περπατούν στο Camino
Η Grainne ξεκίνησε να περπατάει το Camino de Santiago, ένα προσκύνημα προς το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα στη βορειοδυτική Ισπανία, στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. Δύο εβδομάδες αργότερα άρχισε να βλέπει τρίγωνα.
Πρώτα, είδε σύννεφα. Η ανάρτησή της έλεγε απλώς "Μα φυσικά. Το παλιό τρίγωνο". Λίγες μέρες αργότερα βλέπει έναν βράχο και καθώς το ταξίδι συνεχίζεται εμφανίζονται όλο και περισσότερα τρίγωνα.
Ευχόμαστε στην αγαπημένη μας φίλη, Grainne, καλή συνέχεια στο ταξίδι της.
Δώσε μου ένα σημάδι...
Αυτή είναι απλώς μια συντομευμένη έκδοση. Αλλά θα το στείλω ανεξαρτήτως.
Θα ήθελα να υποβάλω ένα θαύμα... ωστόσο αυτή η "βοήθεια" που έλαβα από τις οντότητες έχει πολλές μορφές. Οι οντότητες μιλούν μέσω ονείρων, φίλων και συγγενών και μερικές φορές μπορώ να ακούσω τη φωνή των Αγίων κατά τη διάρκεια των διαλογισμών μου...
Κατά τη διαμονή μου στο casa grounds την πρώτη εβδομάδα μου... μετά το διαλογισμό, άκουσα θα μείνετε περισσότερο αν χρειαστεί; .... ξεκάθαρα, σαν κάποιος να ήταν στο δωμάτιο και να καθόταν δίπλα μου... φωναχτά, μίλησα....ναι, θα το έκανα. Απλά δώστε μου ένα σημάδι. Λοιπόν, αυτό συνέβη πράγματι όταν ένα σκυλί του δρόμου που είχα γίνει φίλος έσπασε το πόδι του ακριβώς μπροστά μου την ημέρα πριν αναχωρήσω για το σπίτι μου.
Χωρίς δισταγμό, κατάλαβα αμέσως ότι αυτό ήταν το σημάδι για να μείνω περισσότερο. Έτρεξα το τραυματισμένο σκυλί στον κτηνίατρο και ήξερα ότι χρειαζόταν φροντίδα, καθώς το σπειροειδές κάταγμα θα χρειαζόταν προσοχή και αλλαγές επιδέσμων μέχρι να επουλωθούν τα οστά. Δεν είχε σπίτι και παρέτεινα το ταξίδι μου για να τη φροντίσω. μέσα σε λίγες μέρες από τότε είχα προσβληθεί από δάγκειο πυρετό... που ήταν μια αρκετά σοβαρή ασθένεια που προκαλούνταν από τα κουνούπια αΐδια που υπήρχαν στην περιοχή....Περνούσα τόσα πολλά αλλά ένιωθα τόσο πολύ υποστηριζόμενη από την άλλη πλευρά... κάτι μου συνέβαινε εκτός από όλες αυτές τις έντονες εμπειρίες γύρω μου.
Στη συνέχεια άρχισα να βλέπω μια πράσινη σφαίρα πάνω από το κρεβάτι μου που εμφανιζόταν τη νύχτα. Εμφανιζόταν περιοδικά. Νόμιζα ότι ήταν ο πυρετός, αλλά έμαθα ότι ο Άγιος Ιγνάτιος ανέφερε αυτή την πράσινη σφαίρα φωτός ενώ προχωρούσε στην αγιότητά του. Στη συνέχεια άρχισα να έχω διαφορετικές πνευματικές εμπειρίες και αλλαγές στη συνείδηση που με άφηναν να νιώθω μια απομάκρυνση από τον κόσμο και τα υλικά αντικείμενα....φοβισμένος και χωρίς να αντιλαμβάνομαι πλήρως την κατάστασή μου ο φόβος έμπαινε στη συνείδησή μου μόνο για να με συναντήσει μια βαθιά αίσθηση προστασίας και φροντίδας. Καθώς περνούσα τα συμπτώματα του δάγκειου πυρετού... έντονη εφίδρωση, πυρετός και πόνοι στο σώμα ... το πεπτικό μου σύστημα γλίτωσε. Με κάποιο τρόπο, παρέμεινε προστατευμένο σε όλη τη διάρκεια της δοκιμασίας. Και αισθάνθηκα καθοδηγούμενη να μην πάρω ασπιρίνη... η οποία αργότερα ανακάλυψα ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να βλάψει το συκώτι μου... λόγω του ιού... ενώ παράλληλα φρόντιζα και αυτόν τον νέο φίλο σκύλο με ένα σπασμένο πόδι. Ήταν δύο έντονες εβδομάδες, το λιγότερο που μπορώ να πω.
Καθώς άρχισα να περιστρέφομαι από τον πυρετό... ένιωσα την ενέργεια της Αγιότητας να ακτινοβολεί από μένα... ωστόσο, δεν ήμουν έτοιμη. Το εγώ μου δεν ήθελε να αφεθεί... δεν εμπιστευόταν την κατάσταση. Τώρα, καθώς το γράφω αυτό, συνειδητοποιώ το εύρος αυτού που συνέβαινε...η μεταμόρφωση συνεχίζεται και πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί είναι ...είμαστε εδώ;...τι λαχταράει πραγματικά η ψυχή κάποιου...;
Ως υποσημείωση... κανόνισα να φέρω το σκυλί που φρόντιζα με το σπασμένο πόδι πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες... θεραπεύτηκε τέλεια χωρίς χειρουργική επέμβαση και η Abi ζει την καλύτερη ζωή της στο Κολοράντο. Λατρεύει τα βουνά και την αδελφή της Αθηνά.... ζει τη ζωή της ως προστάτης και καλύτερός μου φίλος. Έχει μια φυσική χάρη και ιδιαιτερότητα...💜
Οντότητες & Sylvie η γάτα
Χθες το απόγευμα πήρα τις γάτες μου, τη Sylvie και την Pastel. Ήταν στον κτηνίατρο όσο μετακόμιζα στο Σαν Ραφαέλ. Έφτασαν στο Σαν Ραφαέλ και έχουν πάθει σοκ. Οπότε, μυρίζουν τα πάντα γύρω τους και λένε, τι είναι αυτό; Πολύ άγχος. Δεν με άφησαν να κοιμηθώ όλη τη νύχτα.
Σηκώνομαι το πρωί και μόνο μια γάτα είναι στο δωμάτιο, η Sylvie. Είμαι σαν, τι; Πού πήγε η Pastel; Οπότε, τρέχω στο Casa και μετά στο παλιό μου διαμέρισμα. Ίσως δραπέτευσε με κάποιο τρόπο και κατέληξε εκεί. Τίποτα! Είμαι πραγματικά αγχωμένη.
Οπότε, πηγαίνω κατευθείαν στο χώρο για να γράφω σημειώσεις στο Casa, δίπλα στο γραφείο της Kelly. Γράφω ένα σημείωμα, ζητώντας από τις Οντότητες να βρουν τον Παστέλ και να τον φέρουν σπίτι.
Επιστρέφω στο δωμάτιό μου στο Σαν Ραφαέλ. Νιώθω την ανάγκη να κάνω ένα κρυστάλλινο κρεβάτι. Η γάτα μου Sylvie ανεβαίνει στο κρυστάλλινο κρεβάτι και ξαπλώνει πάνω από το τσάκρα της κόμης μου πρώτα, και μετά πάνω στην καρδιά μου. Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε λίγα λεπτά.
Στη συνέχεια, η Sylvie σηκώνεται από το κρυστάλλινο κρεβάτι. Περπατάει προς την ντουλάπα μου, σηκώνεται στα πίσω πόδια του και βάζει τα μπροστινά του πόδια σε ένα συρτάρι. Είμαι σαν, μου λες κάτι; Το λογικό μου μυαλό φυσικά λέει, αυτό είναι αδύνατον! Είναι ο Παστέλ σε ένα συρτάρι; Πώς μπήκε μέσα; Πώς έκλεισε το συρτάρι;
Σε λίγα δευτερόλεπτα, σηκώνομαι από το κρυστάλλινο κρεβάτι. Πρώτα ανοίγω τις πόρτες της ντουλάπας. Το μυαλό μου δεν μπορεί να τυλίξει ένα συρτάρι. Τίποτα στην ντουλάπα. Οπότε, εντάξει, ανοίγω το συρτάρι που μου έδειξε η Σίλβι. Μαντέψτε ποιον βρίσκω;
Γελάμε με αυτό όλο το πρωί εδώ! Ελπίζω να επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη σας και να σας έκανε να γελάσετε!
Το τρίγωνο αίτημα διευκολύνει την κατάθλιψη
Η Jane Doyle προσφέρθηκε να βάλει το όνομα ενός φίλου της στο τρίγωνο προσευχής όταν επιστρέψει στο Casa τον Νοέμβριο του 2021. Αυτή ήταν η πρώτη γνωριμία της Amy C. με το Casa. Η Τζέιν έλαβε το ακόλουθο μήνυμα από την Amy C. λίγες ημέρες μετά την τοποθέτηση των αιτημάτων της στο τρίγωνο:
Τον τελευταίο μήνα αντιμετωπίζω έντονο άγχος, κατάθλιψη, γενικά αισθάνομαι εκτός εαυτού και έντονες σκέψεις περνούν από το κεφάλι μου - εντάξει, όλα αυτά δεν είναι καθόλου φυσιολογικά για μένα.
Λοιπόν, τη Δευτέρα, άρχισα να αισθάνομαι πολύ καλύτερα (όταν η Τζέιν την έβαλε στο Τρίγωνο), εξακολουθώ να έχω μερικά συμπτώματα, αλλά έχουν μειωθεί, πολύ περισσότερο από ό,τι ήταν.
Είμαι τόσο ευγνώμων γιατί ήταν πραγματικά περίεργο και ουσιαστικά θα έπαιρνα τη ζωή μου προς μια νέα κατεύθυνση. Δοκίμασα κάθε τι που ήξερα για να διαλύσω αυτό που μου συνέβαινε - αλλά δεν ήμουν πολύ επιτυχής. Πραγματικά πιστεύω ότι αυτό το έκανε.
Γι' αυτό σας ευχαριστώ πολύ. Όταν είμαι έτοιμος, θέλω πραγματικά να πάω εκεί κάτω.