Σκεπτόμενος το πλήθος των βαθιών και θαυματουργών θεραπειών που συνδέονται άμεσα με την πύλη Casa, οι σκέψεις μου γυρίζουν πίσω στο 2006 - τη χρονιά της πρώτης παρέμβασης της παρένθετης μητέρας μου. Μια κυρία ονόματι Ανν από τη Φλόριντα, που πάλευε με τη σκλήρυνση κατά πλάκας, απευθύνθηκε σε μένα για θεραπεία. Χωρίς να την γνωρίζω, ξεκίνησα να την εκπροσωπώ στην αίθουσα επιχειρήσεων του Casa οπλισμένη με μια φωτογραφία και τα στοιχεία της.
Η σημασία της σκλήρυνσης κατά πλάκας μου έκανε βαθιά εντύπωση, δεδομένου ότι η αδελφή μου Joan και εγώ είχαμε επιχειρήσει να επισκεφθούμε το Casa το 2003 λόγω της μάχης των αδελφών μου με αυτή τη σκληρή ασθένεια. Οπλισμένη με τις πληροφορίες της Ann, μετέδωσα οδηγίες από το Casa, συνταγογραφώντας πλήρη κατάκλιση για 24 ώρες. Τα αποτελέσματα, ωστόσο, ξεπέρασαν τις προσδοκίες. Συνέβη ένα θαύμα.
Μετά από 36 ώρες, η Ann μοιράστηκε μαζί μου μια θαυμαστή ιστορία. Η παρέμβασή της εκτυλίχθηκε στον δεύτερο όροφο του σπιτιού της μητέρας της στη Φλόριντα. Μετά από 24 ώρες κατάκλισης, η κούραση την οδήγησε να παραμείνει στο κρεβάτι για επιπλέον 12 ώρες. Ήταν κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος στο μπάνιο, ενώ βούρτσιζε τα δόντια της, όταν παρατήρησε δύο μαύρα ράμματα να κρέμονται από το λαιμό της στα δεξιά - το ίδιο σημείο όπου τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας είχαν εκδηλωθεί σε προηγούμενες μαγνητικές τομογραφίες.
Συγκλονισμένη από τον ενθουσιασμό, η Ann δεν είχε αποκαλύψει τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια σε κανέναν. Οι Οντότητες γνώριζαν φυσικά και η ακρίβεια της παρέμβασης της Οντότητας προκαλούσε δέος. Η μητέρα της, σαστισμένη, υποψιάστηκε ότι η Ανν είχε με κάποιο τρόπο σκαρφαλώσει δύο ορόφους, είχε πάει στο νοσοκομείο για ράμματα και είχε επιστρέψει κρυφά στο σπίτι. Η Ανν δεν είχε βγει από το δωμάτιό της.
Έμεινα έκπληκτος και ζήτησα επιβεβαίωση από τον Sebastian, τον γραμματέα του Casa εκείνη την εποχή, δείχνοντάς του μια φωτογραφία των ραμμάτων. Η αδιάφορη απάντησή του, "Αυτό είναι φυσιολογικό", άφησε το σαγόνι μου στο πάτωμα. Στους περισσότερους κόσμους, αυτό δεν ήταν τίποτα λιγότερο από εξαιρετικό. Η Φλόριντα και η Αμπαντιάνια χωρίζονται από χιλιάδες μίλια.
Πηγαίνοντας τη φωτογραφία στην Οντότητα, ζήτησα τη βοήθεια ενός μεταφραστή,και ήταν ο Δρ Αουγκούστο, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι τα ράμματα ήταν όντως δικό του έργο. Η Ανν ενημερώθηκε για τα επιδέξια χέρια πίσω από την αναθεώρησή της και σχεδίασε να φυλάξει αυτά τα μαύρα ράμματα, ορκιζόμενη να τα κρατήσει για πάντα. Ωστόσο, τόσο μυστηριωδώς όσο έφτασαν, τα ράμματα εξαφανίστηκαν, καθοδηγούμενα από ένα σχέδιο πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση.
Μέχρι σήμερα, η Ανν χαίρεται την καλή της υγεία χάρη στο Casa Entitys, άλλη μια απόδειξη για τις εξαιρετικές και θαυματουργές θεραπείες που πηγάζουν από την πύλη του Casa.
Για άλλη μια φορά βλέπουμε τις Οντότητες να εργάζονται ανεξάρτητα από οποιοδήποτε ανθρώπινο μέσο .
Μας θυμίζουν τα λόγια του Med Joao . Είναι ο Θεός που θεραπεύει .
Αν έχετε τη δική σας ιστορία θαύματος στο Casa, θα θέλαμε πολύ να την ακούσουμε και να την μοιραστούμε εδώ.
