"Στεκόμουν στην κεντρική αίθουσα και άκουγα ένα άτομο να δίνει μια μαρτυρία πνευματικής θεραπείας, όταν ένας συνοδός του Casa μου ζήτησε να τον ακολουθήσω στη δεύτερη τρέχουσα αίθουσα. Εκεί, ο Μέντιουμ Ζοάο, ενσωματωμένος από ένα πνεύμα, στεκόταν δίπλα σε μια ιθαγενή Βραζιλιάνα που καθόταν σε αναπηρικό καροτσάκι, σε πνευματική αναισθησία.
Μέσω του Μέσου João, το πνεύμα με κατεύθυνε να κλείσω μια τομή πλήρους πάχους μήκους περίπου 4 ιντσών, στο αριστερό κάτω κοιλιακό τοίχωμα της γυναίκας. Μέσω του Μέσου João το πνεύμα πέρασε μια ευθεία βελόνα με μια λευκή βαμβακερή κλωστή χωρίς να τα κοιτάξει, στη συνέχεια έπιασε τη βελόνα με την κλωστή με έναν οδηγό βελόνας που πήρε από ένα δίσκο με εργαλεία και μου τα έδωσε.
Έριξα μια ματιά στο δίσκο και δεν είδα λαβίδα αντίχειρα με την οποία να πιάσω τις άκρες της τομής κατά τη συρραφή. Γονάτισα στο πάτωμα μπροστά στη γυναίκα και άρχισα να κλείνω την τομή, παρατηρώντας ότι αιμορραγούσε ελάχιστα. Η βελόνα ήταν τόσο θαμπή και το δέρμα τόσο παχύ που έπρεπε να σπρώξω τις άκρες της τομής πάνω από τη βελόνα με το ελεύθερο χέρι μου. Ανησυχώντας μήπως δεν είχα αρκετή κλωστή για να κλείσω την τομή, χρησιμοποίησα μια ασφαλιστική βελονιά στρώματος, γεγονός που οδήγησε το πνεύμα να ρωτήσει τι είδους βελονιά χρησιμοποιούσα.
Λόγω του παχιά δέρματος και της απουσίας λαβίδας αντίχειρα, δυσκολεύτηκα πολύ να ευθυγραμμίσω τα ράμματα και τις άκρες της τομής. Ωστόσο, μετά το κλείσιμο της τομής διαπίστωσα ότι οι θέσεις των ραμμάτων και οι άκρες του δέρματος ήταν απόλυτα ευθυγραμμισμένες και η τομή είχε ήδη επουλωθεί.
Αφού ένας συνοδός μετέφερε τη γυναίκα στο αναρρωτήριο για να αναρρώσει από την αναισθησία του πνεύματος, το πνεύμα με έβαλε να περιγράψω σε όλους όσους βρίσκονταν στο δωμάτιο για να ακούσουν, τι είχα μόλις κάνει και δει ως "Αμερικανός γιατρός".
Απόσπασμα από το βιβλίο μου, Τα πνεύματα μπορούν να βοηθήσουν τον Θεό να μας θεραπεύσει
