Dit is een herhaling van Alexandra`s tweede blogartikel:
https://alexandraallover.com/healing-in-abadiania-casa-de-dom-inacio/
Ze reist voortdurend en creëert content.
Buiten Casa de Dom Inacio knorde mijn maag. Met verstopte neus haalde ik diep adem. Een tintelend gevoel in mijn arm vroeg om aandacht. Ik schudde het van me af en stapte de drempel over.
Casa de Dom Inacio in Abadiânia werd in 2018 geconfronteerd met controverse. Meer dan 600 beschuldigingen van misbruik waren gericht tegen Joao de Deus. Ondanks zijn afwezigheid vandaag de dag, trekt de Casa zoekers met transformerende energieën, die genezing beloven voor verschillende kwalen. De energie, of deze nu afkomstig is van een echt persoon of van de kracht van de geest, maakt Casa de Dom Inacio een ruimte die de moeite waard is om te verkennen voor spirituele transformatie.
Wil je een kijkje nemen in de Casa? Bekijk dan deze korte video van mijn bezoek:
Wat er is gebeurd sinds mijn laatste bezoek aan Casa de Dom Inácio
Het bezoek van vorig jaar aan Casa de Dom Inacio in Abadiania leidde tot een kleine openbaring. Zoals vermeld in mijn vorige blogpost, was ik er op een zondag toen het Casa niet functioneerde. Desondanks vulde ik mijn papieren wens in en plaatste deze in de driehoek aan de muur.
Terugdenkend aan het advies van mijn vriendin Jutta - schrijf mijn wens voor lichamelijk lijden op, samen met mijn naam, geboortedatum en adres - stond ik voor een dilemma vanwege mijn nomadische levensstijl. Ik vroeg haar: "Hoe zullen de entiteiten me vinden?" De oplossing: mijn kenteken opschrijven.
Een paar dagen later deed zich een openbaring voor in de auto tijdens het autorijden. Tranen vertroebelden mijn zicht en toen het landschap buiten wazig werd, stopte ik en bleef vijf minuten zitten. Het was ineens duidelijk - de oorzaak van mijn vijf jaar durende rugpijn en hoe ik die kon genezen. Inzicht in mijn lijden leidde tot plotselinge verbetering.
Een jaar later, na een reis door Zuid-Amerika door Bolivia, Peru, Ecuador en Colombia, stopte ik bij Jutta's Pousada (Neem contact met haar op voor een geweldige deal!) Het was een wild jaar geweest en toen Jutta me zag, zei ze hoe moe ik eruitzag. Dat verbaasde me niet. Ik verheugde me op een week bij Jutta en nog een bezoek aan de Casa, dit keer tijdens openingstijden.
Wanneer blogs steken: De onverwachte doorn in het oog van mijn laatste Casa-post
Nadat ik mijn intrek had genomen in Jutta's Pousada Octogono, deelde ik een rustig moment met haar en vertelde ik over een eigenaardig voorval van het afgelopen jaar.
Een dame van een gerenommeerd Braziliaans tijdschrift nam contact op na het lezen van mijn laatste blogbericht. Ze was geïntrigeerd door mijn nomadische Zuid-Amerikaanse avonturen en wilde mijn verhaal graag publiceren.
Er was echter een twist - ze stond erop dat ik het bericht over mijn ervaringen in Abadiania zou verwijderen. Toen ik over dit onverwachte verzoek nadacht, werd het duidelijk dat haar enthousiasme voor mijn reis misschien niet zo oprecht was als ik aanvankelijk dacht.
De beproeving liet me achter met een vraag: Hoe kon een schijnbaar onopvallende blogpost van een anonieme Zuid-Amerikaanse reiziger leiden tot zo'n ongewoon mediavoorstel?
Wat is er nieuw in Abadiania?
Terug in Abadiania was mijn opwinding duidelijk. Ik maakte er een gewoonte van om dagelijks door de stad te slenteren en de kleine winkeltjes vol kristallen te verkennen. Ik bleef trouw aan Fruttis, het restaurant voor buitenlanders, en genoot van hun aanbod zoals espresso met ijs, omeletten, açaí en verschillende dineropties - ik kwam er vaak wel drie keer per dag.
Ze hadden een nieuwe brug gebouwd over de federale snelweg, wat een interessante ervaring opleverde toen auto's eronderdoor reden, wat een merkbaar schudden veroorzaakte. Ik hoop dat de constructie de tand des tijds zal doorstaan.
Aan de andere kant van de snelweg waren meer restaurants, een sportschool en kleine parken, die eruitzagen als een gemiddelde Braziliaanse stad. Mijn focus bleef echter op de noordkant. Daar kom je regelmatig Casa-bezoekers tegen. Dat waren de in het wit geklede mensen die door de straten slenterden, altijd klaar met een vriendelijk hallo.
Bekende gezichten waren een veelvoorkomend gezicht, zelfs die van vorig jaar. Of het nu tijdens de meditatie in het Casa was of onder het genot van een gratis soepje in de keuken van het Casa.
Meditatie en stroming in Casa de Dom Inacio
Dit jaar besloot ik deel te nemen aan de bemiddeling en stroom van het Casa. Hoewel het mijn tweede bezoek was, bevond ik me tussen de "First timers", een speciale afdeling voor nieuwkomers. Het jaar daarvoor had ik geen toegang gekregen tot de meditatieruimte omdat die op zondag gesloten was.
Voorbereid met een wit t-shirt en een lichte broek arriveerde ik voor 8 uur 's ochtends, met mijn geschreven boodschap aan de entiteiten van het licht. Terwijl gebeden weerklonken in de zitruimte, verwachtte ik het moment om in de rij te gaan staan. Als een van de eersten ging ik de meditatieruimte binnen, het pad volgend van degenen die mij voorgingen. Terwijl ze de mensen voor me riepen, hoorde ik dat ze voor de tweede keer kwamen of al eerder een interventie hadden ondergaan. Elke groep mensen heeft zijn eigen energie nodig.
Op de tweede dag kwam ik vroeg aan voor meditatie. De richtlijnen benadrukten het vermijden van gekruiste benen of armen, waardoor entiteiten beter konden waarnemen en werken aan individuen. Drie uur lang zat ik op kerkachtige harde banken en ik paste mijn houding subtiel aan voor meer comfort. Terwijl ik daar zat, onderbrak een dame mijn meditatie en vertelde me dat ik per ongeluk mijn enkels gekruist had. Heel opmerkzaam.
Misschien dat drie uur duisternis gewoon wat interessante ideeën in je hoofd laat opborrelen. Maar in elk geval voelde het alsof iets met mijn geest communiceerde en me ideeën aanreikte die verband hielden met enkele recente zorgen. Je neemt het of je laat het.
Hoe dan ook, ik bedankte de entiteiten voor het luisteren naar mij, ook al wist ik niet zeker of zij het waren die tegen me spraken of mijn eigen wilde geest.
Leren over Aura- en Chakra-analyse in Abadiania
Na de meditatiesessie kwamen we samen in de keuken van het Casa voor een kom soep. Ik zat aan een tafel met meerdere mensen en luisterde naar hun verhalen over waarom ze naar Abadiania waren gekomen. Ik kletste met Leon, een jonge Duitse jongen, en wisselde Instagram-informatie uit om elkaar later te ontmoeten voor een wandeling bij zonsondergang over de heuvel.
Tijdens die wandeling vertelde hij me zijn verhaal en dat hij geïnteresseerd was in aura-analyses. De enige keer dat ik ooit eerder over aura's had gehoord, was toen ik drie jaar eerder met een mormoonse hogepriester sprak die ik in Mexico had ontmoet. Blijkbaar is mijn aura roze en geel, maar ik weet niet of dat iets uitmaakt. Bovendien wilde hij me waarschijnlijk gewoon bekeren tot het mormonisme. Ik vroeg of hij er een voor mij wilde doen. De volgende dag spraken we opnieuw af voor een aura- en chakraanalyse.
Leon gebruikte een frequentiemeetapparaat om mijn sterke en zwakke punten op het moment van de meting te analyseren.
De resultaten waren intrigerend en onthulden zwakke punten die ik vaag had opgemerkt maar niet volledig had onderkend, zoals geblokkeerde zenuwuiteinden en neusbijholten. Het was me al eerder opgevallen dat ik 's nachts meestal wakker word met één in slaap gevallen arm, en ik kan me geen moment herinneren dat mijn neus niet gedeeltelijk verstopt was, maar ik had het nooit als problematisch gezien. Bovendien herkende het apparaat spijsverteringsproblemen. Ik had spijsverteringsproblemen toen ik in Abadiania aankwam; iets wat ik een paar dagen eerder had opgelopen door een voedselvergiftiging. Het kan een gelukkige gok zijn geweest, want ik heb al spijsverteringsproblemen sinds ik voet op dit continent heb gezet. De analyse was echter een nuttig hulpmiddel om me meer bewust te worden van fysieke gebeurtenissen.
De analyse reikte verder dan het fysieke domein en bood inzicht in mijn mentale processen. Mijn idee van familie, partnerschap, financiën en angsten bleken verrassend accuraat. Uitgelijnd met mijn chakra's kwam de zonnevlechtchakra (buikchakra) als zwakste naar voren, wat een gebrek aan een sterk buikgevoel benadrukte. Het resoneerde met mijn zelfbewustzijn als meer een "hoofdpersoon". Als je ooit in Abadiania komt, doe Leon dan de groeten!
Als ik 's avonds in bed lig, onderzoek ik de verschillende chakra's en hun betekenis. Nogmaals, ik ben ervan overtuigd dat alleen al het realiseren van iemands tekortkomingen kan leiden tot automatische verbetering. Dit is wat Abadiania me vorig jaar al liet zien toen ik me concentreerde op mijn rugpijn.
Chakra ondersteuning: De helende kracht van de kristallen van de Casa
Maar hoe kan ik anders mijn chakra's versterken? Ik heb verschillende websites onderzocht die de ondersteunende eigenschappen van kristallen voor verschillende chakra's beschrijven. Hoewel ze vaak overeenkomen met de chakrakleur, zijn er variaties. Ik noteerde edelstenen die elk chakra ondersteunen en verzamelde zo twee pagina's met waardevolle informatie.
De dag erna bezocht ik de winkel van Casa. Talloze kwartsen en kristallen vulden de ruimte. Ik ging in gesprek met de deskundige winkelier en informeerde naar specifieke stenen, waarbij ik de groene en blauwe kwarts vond. Tot mijn grote verbazing schonk de man ze aan mij, vooral de groene kwarts die bekend staat om het aantrekken van rijkdom 🙂 .
Toen ik de Casa verliet, slenterde ik door de hoofdstraat van Abadiania en verkende verschillende kristalwinkels. Eén in het bijzonder trok mijn aandacht. Zelimar (Zeila), een dame die vloeiend Engels spreekt, hielp me bij het vinden van de resterende vijf stenen. Trots keerde ik terug naar huis, waar de milde avondzon de kristallen kon reinigen.
Je moet heet direct zonlicht vermijden voor het reinigings- en oplaadproces omdat het de kristallen kan beschadigen. Gebruik liever maanlicht, begraaf ze in de grond of gebruik andere kristallen om ze op te laden. Ik kocht een seleniet oplaadstaaf en creëerde zo een speciale ruimte voor mijn kristallen.
Dit waren mijn eerste chakrastenen en ik gebruik ze om te mediteren en ik voel me gewoon goed als ik ernaar kijk. In Abadiania, waar de energie precies goed aanvoelt, omarmde ik kristallen met een positieve uitstraling die ik elders misschien niet had overwogen.
Holistische genezing: Een reis met Casa, kristallen en persoonlijk welzijn
Wat wenste ik deze keer genezing? Ik had geen ernstige problemen, maar er was één ding dat ik al jaren niet meer kon vergeten. De laatste keer dat ik naar de dokter ging voor een gezondheidscontrole was voordat ik mijn huis verliet om door Zuid-Amerika te reizen. Toen had ik een goedaardige tumor in mijn baarmoeder. Niets om me zorgen over te maken zolang ik geen pijn had.
Nu, vier jaar later, bezoek ik voor het eerst sinds 2020 mijn familie in Oostenrijk. Vorige week ging ik voor controle en ik was blij om te zien dat er niets van de tumor was overgebleven. Er zijn meerdere manieren waarop die tumor had kunnen verdwijnen. Ik weet niet eens of ik hem in Abadiania nog had. Het kan net zo goed aan de voeding gelegen hebben (ik ben gestopt met het eten van soja) als aan de Casa.
Desondanks bedank ik mijn tijd in de Casa, Leon voor zijn analyse en mijn kristallen voor het geven van troost en optimisme voor holistische gezondheid.
Reflecties na het Casa
Nu ik nadenk over mijn tijd in Casa de Dom Inacio, de ervaring met kristallen en spirituele genezing, zie ik een andere transformatie in mijn perspectief. Vorig jaar begon ik met scepsis, en ik was verrast toen genezing me plotseling raakte. Dit jaar sta ik er meer voor open, maar ik blijf nog steeds een hoofdpersoon. Toch hebben de gastvrije omhelzing van Casa, de inzichtelijke analyses van Leon en de troostende energie van kristallen me een stap dichter bij holistische genezing gebracht.
Het feit dat iets gratis is, is een teken van authenticiteit. De Casa heeft niets te winnen bij mijn bezoek. Ik dronk koffie en pão de queijo in hun cafetaria, ontving gratis kristallen in hun winkel en at gratis soep in hun keuken. Casa de Dom Inacio biedt gratis genezing aan en daagt daarmee de gebruikelijke verwachtingen uit. Als de primaire motivatie genezing is, spreekt dat boekdelen over de authenticiteit van spirituele praktijken.
Wil je een kijkje nemen in de Casa? Bekijk dan deze korte video van mijn bezoek (hierboven)
Terwijl ik mijn reis voortzet, vind ik het spannend om te vertellen dat ik werk aan een boek met verhalen van mijn drie jaar durende avontuur in Zuid-Amerika.
Als je suggesties hebt voor een uitgever die zich kan vinden in deze verhalen, dan hoor ik graag van je.
✍️ Meer BLOG posts over mijn reizen: https://alexandraallover.com/blog
E-mail: Alexandra@AlexandraAllover.com