Bu yazı Alexandra'nın ikinci blog yazısından alınmıştır:
https://alexandraallover.com/healing-in-abadiania-casa-de-dom-inacio/
Kendisi sürekli bir gezgin ve içerik yaratıcısıdır.
Casa de Dom Inacio'nun dışında midem homurdandı. Burnum tıkalı, derin bir nefes aldım. Kolumdaki karıncalanma dikkatimi çekti. Silkelenerek eşiği geçtim.
Abadiânia'daki Casa de Dom Inacio 2018 yılında tartışmalara sahne oldu. Joao de Deus'u hedef alan 600'den fazla taciz suçlaması yapıldı. Bugün onun yokluğuna rağmen, Casa dönüştürücü enerjilerle arayanları kendine çekiyor ve çeşitli rahatsızlıklar için şifa vaat ediyor. İster gerçek bir kişiden ister zihnin gücünden kaynaklansın, bu enerji Casa de Dom Inacio'yu ruhani dönüşüm için keşfedilmeye değer bir alan haline getiriyor.
Casa'nın içine bir göz atmak ister misiniz? Ziyaretimin bu kısa videosuna göz atın:
Casa de Dom Inácio'yu Son Ziyaretimden Bu Yana Neler Oldu?
Geçen yıl Abadiania'daki Casa de Dom Inacio'ya yaptığım ziyaret küçük bir keşifle sonuçlandı. Önceki blog yazımda da belirttiğim gibi, Casa'nın çalışmadığı bir Pazar günü oradaydım. Yine de kağıttan dileğimi doldurdum ve duvardaki üçgenin içine yerleştirdim.
Arkadaşım Jutta'nın tavsiyesini hatırlayarak - ismim, doğum tarihim ve adresimle birlikte fiziksel acı çekme isteğimi de yazdım - göçebe yaşam tarzım nedeniyle bir ikilemle karşılaştım. Ona "Varlıklar beni nasıl bulacak?" diye sordum. Çözüm: plaka numaramı yazmak.
Birkaç gün sonra, arabada giderken bir aydınlanma yaşadım. Gözyaşları görüşümü bulanıklaştırdı ve dışarıdaki manzara bulanıklaştıkça durup beş dakika oturdum. Birden her şey anlam kazandı: Beş yıldır çektiğim sırt ağrısının nedeni ve nasıl iyileşeceği. Acı çektiğimi anlamak ani bir iyileşmeye yol açtı.
Bir yıl sonra, Bolivya, Peru, Ekvador ve Kolombiya'yı geçerek Güney Amerika'ya yaptığım bir yolculuktan sonra Jutta'nın Pousada'sında durdum (Harika bir fırsat için onunla iletişime geçin!) Çılgın bir yıl olmuştu ve Jutta beni görünce ne kadar yorgun göründüğümden bahsetti. Hiç şaşırmadım. Jutta'da bir hafta geçirmeyi ve Casa'yı bu kez çalışma saatleri içinde bir kez daha ziyaret etmeyi dört gözle bekliyordum.
Bloglar Acı Verdiğinde: Son Casa Yazımın Yanındaki Beklenmedik Diken
Jutta'nın Pousada Octogono'suna yerleştikten sonra onunla sakin bir anı paylaştım ve geçen yıl yaşadığım tuhaf bir olayı anlattım.
Brezilya'nın ünlü bir dergisini temsil eden bir bayan, son blog yazımı okuduktan sonra bana ulaştı. Göçebe Güney Amerika maceralarımın ilgisini çektiğini ve hikayeme yer vermek istediğini ifade etti.
Ancak, bir değişiklik oldu - Abadiania'daki deneyimlerimi detaylandıran yazıyı kaldırmamda ısrar etti. Bu beklenmedik istek üzerine düşünürken, bu kişinin yolculuğuma duyduğu coşkunun ilk başta düşündüğüm kadar samimi olmayabileceği ortaya çıktı.
Bu çile beni kalıcı bir soruyla baş başa bıraktı: İsimsiz bir Güney Amerikalı gezginin sıradan bir blog yazısı nasıl oldu da böylesine sıra dışı bir medya teklifine yol açtı?
Abadiania'da Neler Var?
Abadiania'ya döndüğümde heyecanım çok belirgindi. Her gün kasabada dolaşmayı, kristallerle dolu küçük mağazaları keşfetmeyi rutin haline getirdim. Yabancıların uğrak restoranı Fruttis'e sadık kaldım, buzda espresso, omlet, açaí ve çeşitli akşam yemeği seçeneklerinin tadını çıkardım - genellikle günde üç kez ziyaret ettim.
Federal otoyolun üzerine yeni bir köprü inşa etmişlerdi ve arabalar altından geçerken ilginç bir deneyim yaşatarak gözle görülür bir sarsıntıya neden oluyordu. Umarım inşaat zamana karşı dayanıklı olur.
Otoyolun karşı tarafında daha fazla restoran, bir spor salonu ve küçük parklar vardı, ortalama bir Brezilya kasabası gibi görünüyordu. Ancak benim odağım kuzey tarafında kaldı. Orada düzenli olarak Casa ziyaretçileriyle karşılaşıyorsunuz. Bunlar sokaklarda dolaşan beyaz giysili insanlardı ve her zaman dostça bir merhaba demeye hazırdılar.
Tanıdık yüzler, hatta bir önceki yıldan kalanlar bile sıkça görülüyordu. İster Casa'da meditasyon sırasında ister Casa'nın mutfağında ücretsiz çorbanın tadını çıkarırken.
Casa de Dom Inacio'da Meditasyon ve Akım
Bu yıl Casa'nın arabuluculuğuna ve akımına katılmaya karar verdim. İkinci ziyaretim olmasına rağmen, kendimi yeni gelenler için ayrılmış bir bölüm olan "İlk kez gelenler" arasında otururken buldum. Bir önceki yıl, Pazar günleri kapalı olması nedeniyle meditasyon odasına erişimim engellenmişti.
Beyaz bir tişört ve açık renk bir pantolonla hazırlandım ve elimde ışık varlıklarına yazılı mesajımla sabah 8'den önce geldim. Oturma alanında dualar yankılanırken, sıraya gireceğim anı bekliyordum. İlk kez gelenler arasında, benden önce yürüyenlerin yolunu takip ederek meditasyon odasına girdim. Benden öncekileri çağırdıklarında ya ikinci ziyaretlerini yaptıklarını ya da daha önce bir müdahaleden geçtiklerini öğrendim. Her insan grubu farklı bir enerji gerektiriyor.
İkinci gün meditasyon için erken geldim. Yönergeler, varlıkların bireyleri daha iyi algılamasını ve üzerinde çalışmasını sağlamak için çapraz bacaklardan veya kollardan kaçınmayı vurguluyordu. Üç saat boyunca kiliseye benzeyen sert banklarda oturdum, rahat etmek için duruşumu ustaca ayarladım. Orada otururken bir bayan meditasyonumu böldü ve bana ayak bileklerimi yanlışlıkla çapraz yaptığımı söyledi. Çok dikkatli.
Muhtemelen üç saatlik karanlık insanın aklına bazı ilginç fikirlerin gelmesine neden oluyor. Ama her halükarda, sanki bir şey zihnimle iletişim kuruyor ve bana son zamanlarda yaşadığım bazı endişelerle ilgili fikirler sunuyordu. Ya alırsın ya da bırakırsın.
Her neyse, benimle konuşanın onlar mı yoksa kendi vahşi zihnim mi olduğundan emin olmasam da varlıklara beni dinledikleri için teşekkür ettim.
Abadiania'da Aura ve Çakra Analizi Hakkında Bilgi Edinme
Meditasyon seansından sonra, rahatlatıcı bir kase çorba içmek için Casa'nın mutfağında toplandık. Birçok insanla birlikte bir masaya oturdum ve onların Abadiania'ya neden geldiklerine dair hikayelerini dinledim. Genç bir Alman olan Leon ile sohbet ettim ve daha sonra tepede gün batımı yürüyüşü için buluşmak üzere Instagram bilgilerini paylaştım.
O yürüyüş sırasında bana hikayesini ve aura analizleriyle ilgilendiğini anlattı. Aura hakkında daha önce sadece üç yıl önce Meksika'da tanıştığım bir Mormon Baş Rahibi ile konuşurken duymuştum. Görünüşe göre auram pembe ve sarıymış, ama bu iyi bir şey mi bilmiyorum. Ayrıca, muhtemelen beni Mormonluğa döndürmek istiyordu. Benim için bir tane yapmak isteyip istemediğini sordum. Ertesi gün aura ve çakra analizi için tekrar buluştuk.
Leon, ölçüm sırasında güçlü ve zayıf noktalarımı analiz etmek için bir frekans ölçüm cihazı kullandı.
Sonuçlar ilgi çekiciydi, belli belirsiz fark ettiğim ancak tıkalı sinir uçları ve burun sinüsleri gibi tam olarak kabul etmediğim zayıflıkları ortaya çıkardı. Daha önce çoğu gece bir kolum uykuya dalmış olarak uyandığımı fark etmiştim ve burnumun kısmen tıkalı olmadığı bir zamanı hatırlayamıyorum, ancak bunun sorunlu olduğunu hiç düşünmemiştim. Ayrıca cihaz sindirim sorunlarını da tespit etti. Abadiania'ya vardığımda sindirim sorunlarım vardı; birkaç gün önce gıda zehirlenmesinden kaptığım bir şeydi. Bu kıtaya ayak bastığımdan beri sindirim sorunları yaşadığım için şanslı bir tahmin olabilir. Yine de analiz, fiziksel olayların daha fazla farkında olmak için yararlı bir araçtı.
Analiz fiziksel alanın ötesine geçerek zihinsel süreçlerime dair içgörüler sundu. Aile, ortaklık, finans ve kaygılar hakkındaki fikirlerim şaşırtıcı derecede doğru çıktı. Çakralarımla hizalandığında, solar pleksus çakrası (göbek çakrası) en zayıf çakra olarak ortaya çıktı ve güçlü bir içgüdü hissinin eksikliğini vurguladı. Daha çok bir "kafa insanı" olarak öz farkındalığımla rezonansa girdi. Eğer Abadiania'ya gelirseniz Leon'a merhaba deyin!
Sonuç olarak, geceleri yatakta yatarken farklı çakraları ve anlamlarını araştırdım. Yine, sadece kişinin eksikliklerinin farkına varmasının bile otomatik bir iyileşmeye yol açabileceğine ikna oldum. Geçen yıl sırt ağrıma odaklandığımda Abadiania bana bunu göstermişti.
Çakra Desteği: Casa'nın Kristallerinin İyileştirici Gücü
Peki çakralarımı başka nasıl güçlendirebilirim? Kristallerin farklı çakralar için destekleyici özelliklerini detaylandıran çeşitli web sitelerini araştırdım. Genellikle çakra rengiyle eşleşse de, farklılıklar da var. Her çakrayı destekleyen mücevherleri not ettim ve iki sayfalık değerli bilgi biriktirdim.
Ertesi gün Casa'nın dükkânını ziyaret ettim. Çok sayıda kuvars ve kristal alanı dolduruyordu. Bilgili dükkân sahibiyle konuşarak belirli taşlar hakkında bilgi aldım, yeşil ve mavi kuvarsları buldum. Büyük bir sürprizle, adam onları bana hediye etti, özellikle de zenginliği çekmesiyle bilinen yeşil kuvarsı 🙂
Casa'dan çıktıktan sonra Abadiania'nın ana caddesinde gezinerek farklı kristal dükkanlarını keşfettim. Özellikle bir tanesi dikkatimi çekti. İngilizce bilen bir bayan olan Zelimar (Zeila) kalan beş taşı bulmamda bana yardımcı oldu. Gururla eve döndüm ve ılık akşam güneşinin kristalleri temizlemesine izin verdim.
Kristallere zarar verebileceğinden, temizleme ve şarj işlemi için doğrudan sıcak güneş ışığından kaçınmalısınız. Bunun yerine ay ışığı kullanın, onları toprağa gömün ya da şarj etmek için başka kristaller kullanın. Ben bir selenit şarj çubuğu satın alarak kristallerim için özel bir alan yarattım.
Bunlar benim ilk çakra taşlarımdı ve onları meditasyon yapmak ve onlara baktığımda kendimi iyi hissetmek için kullanıyorum. Enerjinin tam olarak doğru hissettirdiği Abadiania'da, başka bir yerde düşünemeyeceğim olumlu bir havaya sahip kristalleri kucakladım.
Bütünsel Şifa: Casa, Kristaller ve Kişisel Sağlık ile Bir Yolculuk
Bu kez ne için şifa diledim? Ciddi bir sorunum yoktu ama yıllardır unutamadığım bir şey vardı. En son Güney Amerika'ya seyahat etmek için evimden ayrılmadan önce sağlık kontrolü için doktora gitmiştim. O zamanlar rahmimde iyi huylu bir tümör vardı. Ağrım olmadığı sürece endişelenecek bir şey yoktu.
Şimdi, dört yıl sonra, 2020'den beri ilk kez Avusturya'daki ailemi ziyaret ediyorum. Geçen hafta kontrole gittim ve tümörden geriye hiçbir şey kalmadığını görmek beni mutlu etti. O tümörün nasıl yok olabileceğinin birçok yolu var. Abadiania'dayken hala bende olup olmadığını bile bilmiyorum. Casa kadar beslenmeden de kaynaklanmış olabilir (soya yemeyi bıraktım).
Yine de Casa'da geçirdiğim zamana, analizleri için Leon'a ve bütünsel sağlık için bana rahatlık ve iyimserlik veren kristallerime teşekkür ediyorum.
Casa'dan Sonra Düşünceler
Şimdi, Casa de Dom Inacio'da geçirdiğim zamanı, kristallerle yaşadığım deneyimi ve ruhsal şifayı düşündükçe, bakış açımda başka bir dönüşüm olduğunu görüyorum. Geçen yıl, şüphecilikle başlamıştım ve şifa beni aniden vurduğunda şaşırmıştım. Bu yıl, daha açık olmakla birlikte, hala bir kafa insanı olmaya devam ediyorum. Yine de Casa'nın sıcak kucaklaması, Leon'un içgörülü analizleri ve kristallerin rahatlatıcı enerjisi beni bütünsel şifaya bir adım daha yaklaştırdı.
Bir şeyin ücretsiz olması özgünlüğün işaretidir. Casa'nın benim ziyaretimden kazanacağı hiçbir şey yok. Kafeteryalarında kahve ve pão de queijo tükettim, dükkanlarında ücretsiz kristaller aldım ve mutfaklarında ücretsiz çorba içtim. Casa de Dom Inacio, alışılagelmiş beklentilere meydan okuyarak ücretsiz şifa sunuyor. Birincil motivasyonun şifa olması, ruhani uygulamaların gerçekliği hakkında çok şey anlatıyor.
Casa'nın içine bir göz atmak ister misiniz? Ziyaretimin bu kısa videosuna göz atın (yukarıda)
Yolculuğuma devam ederken, Güney Amerika'daki üç yıllık maceramın hikayelerini içeren bir kitap üzerinde çalıştığımı paylaşmaktan heyecan duyuyorum.
Bu anlatılara uyan bir yayıncı öneriniz varsa, sizden duymak isterim.
✍️ Seyahatlerimle ilgili daha fazla BLOG yazısı: https://alexandraallover.com/blog
📩 E-posta: Alexandra@AlexandraAllover.com