Έχω βρεθεί αρκετές φορές στο Casa - αυτό άλλαξε τη ζωή μου για πάντα. Έχω βιώσει τόσες πολλές συγκινητικές και εκπληκτικές στιγμές αγάπης, καλοσύνης και θεραπείας, αλλά και μεγάλες προκλήσεις και μαθήματα που πρέπει να μάθω. Θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτό το μοναδικό μέρος στη γη και για το ακούραστο έργο των όντων του φωτός.
Μια από αυτές τις ξεχωριστές στιγμές θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας:
Για κάποια πολύ ειδικά προβλήματα η Οντότητα μου είχε συνταγογραφήσει τον κρύσταλλο Αρσενικό/Θηλυκό ήδη πριν από μερικά χρόνια.
Και πολύ καιρό πριν η αγαπητή μας αδελφή Grainne ξεκινήσει τα καταπληκτικά διαδικτυακά ρεύματα, συνδεόμουν κάθε Τετάρτη με Παρασκευή με τα ρεύματα στην Abadiânia μόνη μου, ακολουθώντας το ίδιο πρωτόκολλο όπως το να φοράω λευκά, να ζητάω άδεια για να μπω στο ρεύμα κ.λπ... απλά να είμαι εκεί στο μυαλό μου. Διαλογιζόμουν τακτικά με τους κρυστάλλους Μ/Φ τότε - μόνος και με τη μουσική Casa στο παρασκήνιο.
Φυσικά, έπαιρνα τους κρυστάλλους μου μαζί μου κάθε φορά που ταξίδευα στο Casa. Στο τέλος του 2019 , σε μια εποχή δηλαδή χωρίς το Μέσο, ένιωσα για αρκετό καιρό ότι δεν ήθελα να παίρνω πια τους κρυστάλλους στα χέρια μου αλλά δεν καταλάβαινα γιατί.
Τότε έθεσα ένα αίτημα στο τρίγωνο, αν οι Οντότητες θα μπορούσαν να καθαρίσουν, να ενεργοποιήσουν και να ενδυναμώσουν τους κρυστάλλους μου. Στη συνέχεια σκέφτηκα: Εντάξει, δεν μας επιτρέπεται να πάρουμε πράγματα για καθαρισμό στον καταρράκτη, αλλά ίσως θα ήταν καλή ιδέα να καθαρίσουμε τους κρυστάλλους μέσα σε ευλογημένο νερό κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι Σαββατοκύριακο, κανείς δεν θα μπει στο δωμάτιό μου και δεν θα τους δει.
Πήρα δύο μικρά ποτήρια, το καθένα για κάθε κρύσταλλο, τα γέμισα με ευλογημένο νερό, έβαλα μέσα τους τους κρυστάλλους μου και πήγα για ύπνο. Το επόμενο πρωί πήγα για πρωινό και όταν επέστρεψα αργότερα, ήμουν εκνευρισμένη γιατί παρατήρησα ότι ήταν βρεγμένο το δωμάτιό μου. Στην αρχή δεν ήξερα από πού προήλθε το νερό, λίγα λεπτά αργότερα κατάλαβα τι είχε συμβεί.
Αμέσως μόλις το είδα αυτό, έπρεπε να καθίσω στο κρεβάτι μου, απλώς να αναπνέω, κοιτάζοντας αυτό το γυαλί και προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι είδα. Ο κρύσταλλος ήταν ακόμα μέσα στο ποτήρι. Ήταν το ποτήρι με το θηλυκό.
Αυτό το ορατό σημάδι της δύναμής τους ήταν τόσο απίστευτο και καταπληκτικό....!!! Δεν ήταν μόνο ένα σημάδι του πόσο βαθύ και ισχυρό είναι το έργο τους, ήταν επίσης ένα σημάδι βαθιάς ενδυνάμωσης και ελπίδας για μένα.
Σήμερα τα σπασμένα γυαλιά βρίσκονται ακόμα στο βωμό του σπιτιού μου για να μου θυμίζουν πάντα τη δύναμή τους... Προσεύχομαι να συνεχιστεί το έργο στο Casa και στην πύλη για τα φωτεινά όντα. Ευχαριστώ όλους όσοι το καθιστούν αυτό δυνατό.
Με όλη μου την αγάπη και την ευγνωμοσύνη
Petra