Μετά την πανδημία το προσωπικό μας επέστρεψε στην εργασία του στο γραφείο. Σε λίγες ημέρες ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι που αισθάνονται άρρωστοι μπορούν να υποβάλλουν σημείωμα γιατρού και να εργάζονται εξ αποστάσεως. Αποφάσισα να παραμείνω στο γραφείο. Το έκανα αυτό όχι επειδή μου αρέσει να ταξιδεύω σε ένα βρώμικο μετρό. Είχα μετατεθεί σε ένα νέο πρόγραμμα και στο γραφείο κάποιος μπορούσε να μου δείξει τη διαδικασία.
Μετά από 2 εβδομάδες, όταν έμαθα τι πρέπει να κάνω, έφερα ένα σημείωμα γιατρού, αλλά μου είπαν ότι είναι πολύ αργά. Ήμουν πολύ αναστατωμένος. Μπορείτε να φανταστείτε, το μισό γραφείο δούλευε από το σπίτι και ο ηλίθιος μου ξοδεύει 1 ώρα και 30 λεπτά στο τρένο κάθε φορά.
Τηλεφώνησα στο γραφείο εύλογων προσαρμογών (RA), έστειλα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αλλά κανείς δεν απάντησε. Τελικά έχασα την ελπίδα μου και σταμάτησα να προσπαθώ. Μετά από μια συζήτηση με τον φίλο μου στο casa, χωρίς καμία ελπίδα ο φίλος μου έριξε το αίτημά μου να αλλάξει αυτή η κατάσταση στο καλάθι δίπλα στην Αγία Ρίτα. Σε δύο ημέρες αφότου τελείωσα τα βότανα της Πνευματικής Παρέμβασης, έλαβα ένα τηλεφώνημα από το γραφείο της RA. Έτσι, τώρα εργάζομαι από το σπίτι.
